به عقيده ي بسياري از فلاسفه و دانشمندان، انسان موجودي مدني است. به همين دليل محتاج به پناه و ياور و نيز يار و دلداري است تا با او معاشرت داشته و در مسير پر پيچ و خم زندگي، غمخوارش باشد. ازدواج با رعايت اصول و شرايط لازم، استفاده از اصول و شرايط لازم، استفاده از کمک مشترک را براي دختر و پسر جوان تسهيل کرده و به آنها کمک مي کند تا در زندگي فردي و اجتماعي موفقيت هاي بيشتري بدست بياورند. حال آنکه دختران و پسران جوان مجرد، از کمکهاي همسر خود بي نصيب مانده و از بسياري موقعيت ها و فرصت هاي مناسب که در زندگي بوجود مي آيند، بي بهره مي مانند. بنابراين امر ازدواج براي زوجهاي جوان امري ممدوح و پذيرفتني است، به گونه يي که دختران و پسران جوان به محض رسيدن به شرايط و سن ازدواج بايد مبادرت به آن کنند. با اين وجود آمارهاي نگران کننده يي که از اختلافات و جدايي ها در ميان زوج هاي جوان حکايت دارند، نشان دهنده ي اين نکته است که بسياري از دختران و پسران جوان راه و رسم همسرداري و همسرگزيني را نيافته و نمي دانند و اين بر عهده ي بزرگترهاي خانواده است که الگوهاي موفق را براي زوجهاي نمونه آورده و راه و رسم زندگي آنها را بازگو کنند. علاوه بر اين، همسران جوان بايد به نکاتي توجه داشته و آنها را رعايت کنند تا زندگي شان در همان آغاز راه دچار تلاطم و تلخي نشود. برخي از اين نکات که لازم است دختر و پسر جوان بکار گيرند و آنها را آويزه ي گوش دارند به ترتيب زير است:
1) زندگي مشترک عرصه ي کمال است نه صحنه ي پيکار. بنابراين يار و ياور هم باشيد و سعي نکنيد بر همسرتان تسلط يابير. به عبارت ديگر با هم و در کنار هم باشيد نه جدا از هم و رو در روي هم! خانواده زماني موفق خواهد بود که در آن هماهنگي وجود داشته باشد و همه ي اعضاء در يک محفل انس با کمال صميميت و شادي زندگي کنند. بنابراين همسران جوان بايد از هر نوع رفتاري شامل طعنه زدن، تحقير و مقايسه کردن همسر با ديگران و... پرهيز کنند.
2) از ابراز محبت نسبت به يکديگر دريغ نورزيد. ابراز محبت به موقع در زندگي مشترک، نشاط و طراوت و علاقه را به دنبال خواهد داشت. اين امر فقط لازمه ي چند روز نخست ازدواج نيست، بلکه با گذشت زمان، نهال نو پاي زندگي به درختي تناور تبديل مي شود که نياز بيشتري به آبياري دارد. با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم، مي توان اين درخت تناور را براي هميشه بارور و با طراوت نگاه داشت و بر نشاط آن افزود.
3) عاشقانه به هم نگاه کنيد. نحوه ي نگريستن هر يک از ما به ديگري، به«چگونه بودن ما» بستگي دارد نه به» چگونه بودن او». شيفتگي زماني حاصل مي شود که فکر کنيد همسرتان فردي با شکوه، ناب، صميمي، خوش خِلق و خوش برخورد است. اين شيوه ي نگرش به همسران جوان مي آموزد به جاي اينکه عشق را جستجو کنند، با عشق و محبت به زندگي نگاه کنند. زبان نگاه، زبان مؤثري است. شما با نگاه کردن به طرف مقابل به او مي فهمانيد به صحبت کردن با وي علاقه مند هستيد. حالات نگاه کردن، اثر معجزه انگيزي در ايجاد صميميت ميان زوجين جوان دارد. ميل به صميميت نه تنها جنبه ي جسمي بلکه جنبه ي رواني نيز دارد.
4) وقتي زن يا مرد جوان اشتباه مي کنند، صادقانه و صميمي اعتراف کنند. صداقت و اظهار پشيماني و ندامت تنها علاج واقعه است. قبول نکردن اشتباه و نپذيرفتن خطا، اختلافات را دامن خواهد زد.
5) در مطرح کردن مسائل ناخوشايند و نامطلوب سعي کنيد خود را هم دخالت دهيد. مثلاً به جاي اينکه بگوييد: «چرا با فلاني اينطور برخورد کردي؟»، بهتر است بگوييد: «کاش با فلاني اينطور برخورد نمي کرديم.»
6) اگر خطايي از همسر خود مشاهده نموديد، زود از کوره در نرويد و سفره ي دلتان را نزد هر کسي باز نکنيد. بخصوص پيش پدر و مادرتان درد دل نکنيد، زيرا اين کار موجب سرافکندگي همسرتان و امکان آشتي را بسيار ضعيف مي کند.
7) اگر مي خواهيد عشق و علاقه تان تداوم داشته باشد، نخست بايد بدانيد زمان کافي را براي با هم بودن و ابراز محبت کردن اختصاص بدهيد. سعي کنيد به انگيزه ي عشق و ازدواجتان بينديشيد؛ با همسرتان درباره ي نخستين روزهاي آشنايي و دوران خوش اولين روزها گفت و گو کنيد. يادآوري شادي ها و رويدادهاي شيرين، هم وجودتان را گرم کرده و هم تازگي و طراوت رابطه ي شما را با همسرتان حفظ خواهد کرد.
8) انعطاف پذيري يکي از ويژگي هاي مهم براي ايجاد سازگاري بيشتر و سلامت رواني است. با چشم پوشي و نرمش نسبت به برخي رفتارهاي کودکانه و لجبازي ها نه تنها مي توان از تنش هاي بي دليل پيشگيري کرد، بلکه مي توان از همان اول زندگي بنياد خانواده را مستحکم کرد. زوج هاي جوان بايد به خاطر داشته باشند که مسائل و موارد اختلاف برانگيز را براي رسيدن به يک ديدگاه مشترک طرح کنند، نه به تکرار و تثبيت کدورت ها و دشمني ها.
منبع: 7روز زندگي شماره -82